De wijzerplaat is met zwart fluweel overtrokken. Dit fluweel is prachtig besleten en zeer waarschijnlijk oorspronkelijk. De gezwarte kast heeft een prachtig patina. De kast is van flinterdun groen-getinte beglazing voorzien. Aan de bovenzijde van de kast zijn een tweetal ophang-ogen aangebracht waardoor de klok ook als wandklok kan worden gebruikt. 

Op de achterkant van de kast bevindt zich het restant van een lakstempel als reçu voor betaalde belasting.

Opmerkelijk voor deze “plattelands religieuze” is dat het uurwerk met 2 vindingen van Christiaan Huygens is voorzien. Zoals een veerton waarmee zowel het gaand- als het slagwerk wordt aangedreven, alsmede de toepassing van cycloïde boogjes. Het uurwerk is daarnaast van zaagslagwerk voorzien dat in 1676 in door John Barlow (G.B.) was uitgevonden. De toepassing van al deze “moderniteiten” maakt duidelijk dat Bobiller vakbekwaam en volledig “bij de tijd” was. 

Volgens Tardy verkreeg Bobillier is in 1703 het burgerschap van Besançon. Bobillier kwam dus “van buiten”. Vermoedelijk is Bobillier afkomstig uit Zwitserland, net over de grens bij Besançon. Het is waarschijnlijk dat Bobillier al eerder dan 1703 aan de vesting van Besançon verbonden was, maar nog niet officieel als inwoner van de vesting Besançon was toegelaten. Deze religieuze doet door zijn sobere uitvoering echter een vroegere productie dan 1703 veronderstellen. Voor religieuze klokken uit de regio Besançon zie: Tardi deel 1 blz. 134. 

Besançon is een vestingstad die op de Werelderfgoedlijst is geplaatst. De citadel ligt op een goed verdedigbaar schiereiland, omgeven door een meander van de rivier de Doubs in het oosten van Frankrijk. (Bourgogne)

Afmetingen: Hoog 44, breed 27, diep 13 centimeter.